O świadomości

Każdy dzień zbliża nas do nieuniknionej śmierci i zapomnienia. Prędzej czy później trzeba się z tym pogodzić. Trzeba uświadomić sobie o tym, że nasze przewagi, talenty i cechy szczególne są nieistotne lub wkrótce będą nieistotne. Nas żywot jest niepewny, tym bardziej to, co stanie się po jego kresie. Jedyne, czego możemy być pewni, to nasze myśli. Nie to co myślimy, lub o czym, ale samo myślenie jest pewne. Czy nie lepiej żyć nieświadomie  w świecie wyobraźni zamiast pogodzić się z prawami natury i stracić powód do życia? Prawdopodobnie tak. Ponieważ mało ludzi odnajduje sens własnego życia, będąc świadomymi kruchości własnej egzystencji. Do tego służy nam umysł, odwracając uwagę od percepcji rzeczywistości i zakrywając naszą świadomość samozakłamaniem.